Brandon Tanaka Musoni
Η καλλιτεχνική μου πρακτική είναι μια αντανάκλαση των εμπειριών μου, ένα οπτικό ημερολόγιο των αλληλεπιδράσεών μου με τον κόσμο. Μέσα από την κινούμενη εικόνα, τη γλυπτική και τη ζωγραφική, καταγράφω και διατηρώ φευγαλέες στιγμές, μεταμορφώνοντάς τες σε μια αφήγηση που είναι ταυτόχρονα προσωπική και υποβλητική. Κάθε έργο αποτελεί ένα θραύσμα της μνήμης μου, μια σκέψη παγωμένη στο χρόνο.
Το ταξίδι μου ως καλλιτέχνης ξεκίνησε υπό την επιρροή του αδελφού μου, ο οποίος καθιέρωνε τη θέση του στη ζιμπάμπουανική καλλιτεχνική σκηνή. Εμπνευσμένος από τις καλλιτεχνικές του προσπάθειες, άρχισα να εξερευνώ τη ζωγραφική και βρήκα παρηγοριά στην ρεαλιστική απεικόνιση των θεμάτων. Με την πάροδο του χρόνου, έλκυσαν την προσοχή μου οι αφηρημένες γραμμικές τέχνες, όπου μπορούσα να δημιουργήσω τον δικό μου μοναδικό κόσμο. Αντλώντας έμπνευση από τα φημισμένα γλυπτά προσώπων της Ζιμπάμπουε, ενσωμάτωσα αυτά τα στοιχεία στο έργο μου, αφηγούμενος ιστορίες που συνυφαίνουν την καλλιτεχνική μου κληρονομιά με σύγχρονα θέματα. Θα ήθελα να συμμετάσχω στην εικονική έκθεση DIGI HELICON, επειδή είναι μια ματιά στο μέλλον, καθώς είναι μια εικονική έκθεση, αλλά και επειδή εξελίσσομαι ως άτομο μέσω της τέχνης μου, ανοίγοντας συζητήσεις για την κοινωνική ένταξη.
Theatrics Of A Soon To Be Mother
**Theatrics of a Soon-to-Be Mother** είναι μια αντανάκλαση των ακατέργαστων, υπερβολικών και συχνά σουρεαλιστικών συναισθημάτων που συνοδεύουν την εγκυμοσύνη. Ήθελα να αποτυπώσω όχι μόνο τη σωματική μεταμόρφωση, αλλά και την ψυχική και συναισθηματική απόδοση που συνοδεύει την εμπειρία — εξ ου και ο τίτλος «θεατρικότητα».
Η φιγούρα είναι παραμορφωμένη, τεντωμένη και εκφραστική, επειδή η ίδια η εγκυμοσύνη είναι μια σχεδόν σουρεαλιστική κατάσταση. Το σώμα μεταβάλλεται με τρόπους που φαίνονται ταυτόχρονα φυσικοί και ξένοι, και τα συναισθήματα κυμαίνονται μεταξύ χαράς, εξάντλησης, προσμονής και ευαλωτότητας. Τα υπερβολικά άκρα και η δραματική στάση αντανακλούν το βάρος της κύησης, αλλά και τη δύναμη και τη χάρη που απαιτούνται για να την αντέξει.
Το πρόσωπό της είναι σκόπιμα ανόμοιο – το ένα μάτι ελαφρώς κουρασμένο, το άλλο διαπεραστικό, τα χείλη υπερβολικά, σαν να έχουν παγώσει σε μια έκφραση. Υπάρχει μια αίσθηση θεατρικότητας στην έκφρασή της, σαν να αγκαλιάζει και να αμφισβητεί ταυτόχρονα τον ρόλο που της έχει ανατεθεί. Ο ουρανός πίσω της, ζωγραφισμένος με χαλαρές, στροβιλισμένες πινελιές, αντιπροσωπεύει την αβεβαιότητα και την απεραντοσύνη του μέλλοντος.
Χρησιμοποίησα ζεστούς, γήινους τόνους για να τονίσω το σώμα ως κάτι οργανικό, ισχυρό και βαθιά συνδεδεμένο με τη φύση, ενώ τα δροσερά μπλε του ουρανού προσθέτουν αντίθεση, υποδηλώνοντας τόσο την ειρήνη όσο και το άγνωστο. Αυτό το έργο δεν αφορά μόνο την εγκυμοσύνη, αλλά και τη μεταμόρφωση, την ανθεκτικότητα και τα συναισθήματα που υπάρχουν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια.
Ως άνδρας, μπορώ μόνο να φανταστώ πώς είναι, οπότε αυτός ο πίνακας είναι μια εξερεύνηση του πώς είναι να είσαι ταυτόχρονα δημιουργός και δοχείο, να υπάρχεις σε ένα σώμα που δεν είναι πια μόνο δικό σου και να αναλαμβάνεις έναν ρόλο που είναι τόσο βαθιά προσωπικός όσο και καθολικά κατανοητός.